Detailed Notes on ปรปักษ์จำนน

Detailed Notes on ปรปักษ์จำนน

Blog Article

---อันนี้ต้องคอยดูกันต่อไป แต่ที่แน่ๆเราว่า-เว่ยเซ่า-พระเอกเริ่มๆมีใจในเล่มนี้บ้างแหละ ดูออก

สกุลเฉียวจะล่มสลาย สกุลเว่ยรวมแผ่นดินเป็นหนึ่ง พี่สาวถูกบีบให้ต้องฆ่าตัวตาย นางต้องตายอย่างไร้แผ่นดินกลบฝัง!

สรุปอ่านต่อจ้า เอาใจช่วยนางเอกให้เอาตัวรอดไปให้ได้

แม้แต่ยามที่เขาเอ่ยปากว่าจะรับอนุตามบัญชาท่านแม่ เพียงแค่นางเห็นดีเห็นงามกับเขาเท่านั้น

ปู่ของนางเอกกระทำการบางอย่างทำให้พ่อและพี่ชายของพระเอกต้องตายในสงคราม สองตระกูลจึงขัดแย้งรุนแรง แต่ย่าของพระเอกอยากสลายความแค้นนี้ ประกอบกับตระกูลนางเอกต้องการความช่วยเหลือทางการทหารจากพระเอก สองคนจึงต้องแต่งงานกันเพื่อเชื่อมไมตรี

นักเขียนสาวโสดทะลุมิติเข้ามาในบทประพันธ์ของเธอ

ดีมากกกก สนุกมากกกก เข้มข้นจนวางไม่ลง

หนัง-ละครหนังละคร - ซีรีส์รายการทีวีแกลเลอรีเนื้อหาทั้งหมด

          สำหรับเรื่องย่อซีรีส์ ปรปักษ์จำนน เป็นเรื่องราวของ เสี่ยวเฉียว (ซ่งจู่เอ่อร์) ชื่อเล่น หมานหมาน หญิงสาวสกุลเฉียวที่มีความงดงาม เฉลียวฉลาด รักครอบครัว มีเหตุจำเป็นและจำใจต้องแต่งกับ เว่ยเซ่า (หลิวอวี่หนิง) ท่านโหวผู้เย็นชา ทายาทเพียงหนึ่งเดียวของสกุลเว่ย เป็นแม่ทัพใหญ่ ครองดินแดนโยวโจว แทนพี่สาว (ลูกลุง) เพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีระหว่างแคว้น ส่วนพี่สาวนางเอกหนีไปกับคนรัก สำหรับเหตุผลที่นางยอมแต่งงาน เนื่องจากเห็นนิมิตการล่มสลายของตระกูลเฉียว และฝันเห็นพี่สาวถูกบีบคอตาย เธอจึงตัดสินใจช่วยเหลือให้พี่สาวหนีไปกับคนรัก แล้วตัวเองก็เข้าแต่งงานแทน เพื่อเปลี่ยนแปลงการล่มสลายของตระกูล

แม้ชื่อตัวละครจะเยอะจะแยะชวนงง เฉพาะพระเอกก็มีหลายชื่อมากกก แต่ก็ไม่เหลือบ่ากว่าแรงจนเกินไป~อ่านได้!

ซึ่งแน่นอนมันก็ทำให้เกิดความอยากแกล้งนางเอกกลับบ้างอะไรบ้าง ง่ายๆ มันก็คือการพัฒนาความสัมพันธ์พระ-นางในเวย์นี้ ปลื้มใจที่นางเอกยังมีฮูหยินย่าที่มีสติและจิตใจดี(?

เสี่ยวเฉียวเพียงมุ่งหวังที่จะเปลี่ยนแปลงการล่มสลายของสกุลเฉียว

ช่วงนี้คิดถึงงานเขียนดีๆ และเบื่อๆ ไม่รู้จะอ่านอะไร หยิบอะไรมาก็เนือยๆ ไม่จอย

I really like Xiao Qiao character a lot! She's pretty sensible and mindful. As standard for the Chinese historical romance Tale, the female protagonist travelled by time into the earlier and reincarnates as another person, but this great site a person did not make me feel bored in the least.